Μα τι ρεφρέν













Έκλεισα τα μάτια μου απόψε
Να μην  ακούω τίποτα δεν θέλω
Την άβολη σιωπή μας μόνο κόψε
Δυο λέξεις σου περιμένω, σε θέλω

Γυρνάς το κεφάλι αλλού κοιτάς
Έρχεται η ανάσα μου κοντά σου
Πως να φύγεις πάλι αναζητάς
Η αγάπη μου εμπόδιο μπροστά σου

Να μην ξεχνάω













Ένα όνειρο είχα από μικρό παιδί
Ένα ταξίδι να κάνω μέσα από λόγια
Να βρεθώ με στίχους εγώ κοντά στη ζωή
Μα χάθηκε τ' όνειρο σαν πέρασαν τα χρόνια

Η δύναμη μου ένα χαρτί, ένα στυλό
Μία βόλτα στο όμορφο σκληρό παρελθόν
Μα ένας στίχος με κάνει ξανά να μπορώ
Να βρίσκομαι με ένα χαμόγελο στο παρόν

Είσαι.. #2












Είσαι ανάμεσα στα σύννεφα το φως
Είσαι το απογευματινό αεράκι
Είσαι η δύναμη όταν γίνομαι  δειλός
Είσαι η φλόγα που φωτίζει την αγάπη
Είσαι εδώ
Στην πνοή μου
Στο κορμί μου
Στο μυαλό μου

Είσαι της θάλασσας το βραδινό χρώμα
Είσαι η γεύση από το τσιγάρο μου
Είσαι οι λέξεις  που βγάζουν το στόμα
Είσαι οι πίκρες που βγάζει το ποτό μου
Είσαι εδώ
Στα όνειρα μου
Στα μάτια μου
Στη καρδιά μου

Σ' ένα λιμάνι μια ζωή












Σ' ένα λιμάνι μια ζωή
Περίμενα το δικό μου καράβι
Να έφευγα ένα πρωί
Μα έκλαιγα σαν ερχόταν το βράδυ

Άκουγα πλοία, σφύριζαν
Ο δικός μου ο κόσμος έφευγε
Εμένα δεν περίμεναν
Μια  θλίψη μου μόνο έμενε

Ευχαριστώ Ελλάδα













Είμαι άνεμος που τυλίγει το κορμί σου
Και σε πάω ψηλά στον ουρανό
Θα γίνω εγώ για μια φορά η κραυγή σου
Μα να ξέρεις εγώ πάντα σ'αγαπώ

Από το νότο σου και μια στάση στο βορρά
Γρήγορα τρέχω να σε γνωρίσω
Να βρω στα ποτάμια σου τα μυστικά
Κι ύστερα με μια ψήφο να σε πουλήσω

Στα νερά σου κολύμπησα σαν ήμουν παιδί
Μα τώρα ξέχασα να κολυμπώ
Ψάχνω μια σπηλιά στα βράχια αληθινή
Μα το νερό σου είναι θαμπό

Χαμογέλα














Μια μέρα ξεκινά βιαστική
Καφέ στο χέρι απ το σπίτι
Μια θέση στο μετρό σκοτεινή
Παίζεις κορόνα γράμματα μια τύχη

Κόσμος μπαίνει και βγαίνει
Θλιμμένα πρόσωπα τριγύρω παντού
Χαμόγελο σου κανείς δεν περιμένει
Κάνεις πως δεν βλέπεις γυρνάς αλλού

Χαμογέλα
Η ζωή είναι μια τρέλα
Χαμογέλα
Πάρε ένα όνειρο κι έλα
Χαμογέλα
Η ζωή δεν έχει ταμπέλα
Χαμογέλα
Άφησε την θλίψη κι έλα
Χαμογέλα

Σου λέω σήκω
















Κάθεσαι σιωπηλός τόσα χρόνια
Σε μια καρέκλα που φύτρωσαν καρδιές
Ήρθαν και έφυγαν τα χελιδόνια
Μα έμειναν μόνο σιωπηλές ψυχές

Πιάνεις το κεφάλι σου, μένεις εκεί
Σε ταξιδεύει ο ήχος μιας κιθάρας
Περιμένεις μια φωνή αληθινή
Μα πήρες την πίκρα της κατάρας

Δεν μπορώ να σ' ονειρευτώ













Δεν μπορώ να σ' ονειρευτώ
Γράφω λόγια πικρά
Και για σένα στα τραγουδώ

Ώρα περασμένες έξι
Και η μουσική μου
Εσένα έχει διαλέξει

Παίρνω τηλέφωνο
Δεν απαντάς
Μηνύματα αφήνω
Αν μ' αγαπάς
Τα δάκρυα συγκρατώ
Το σώμα δείχνει δυνατό
Δεν θα λυγίσω
Δεν θα τ' αφήσω
Για σένα τραγουδώ

Είσαι...



Είσαι το φως ανάμεσα στα σύννεφα..
Είσαι το απογευματινό αεράκι..
Είσαι το βραδινό χρώμα της θάλασσας..
Είσαι η ανάσα μιας μαργαρίτας..
Είσαι η γεύση απ' το τσιγάρο μου..
Είσαι η πίκρα του ποτού μου..
Είσαι εδώ..
Στα όνειρα μου..
Στα μάτια μου..
Στη καρδιά μου..
Είσαι η φωνή της σιωπής μου..
Είσαι η ανατριχίλα στο δέρμα μου..
Είσαι ο πόνος της καρδιάς μου..
Είσαι το άλλο μου εγώ..
Είσαι η απάντηση στα γιατί μου..
Είσαι στο παρελθόν μου..
Στο παρόν μου..
Στο μέλλον μου..
Είσαι όλα όσα μου άφησες..
Είσαι η πρώτη μου εικόνα..
Είσαι η τελευταία μου σκέψη..
Είσαι στους στίχους μου..
Είσαι ανάμεσα στις λέξεις..
Είσαι ο ήχος της μουσικής μου..
Για όλα αυτά..
Θα σ'αγαπώ...
Λίγο παραπάνω από όσο νομίζεις..
Κάθε μέρα..
Κάθε νύχτα..
Κάθε στιγμή..
Κι ας μην θες..
Εγώ θα το κάνω..
Το θέλω..
Το χρειάζομαι..
Παίρνω ζωή..
Δίνω ζωή..
Είσαι η θλίψη μου..
Είσαι η χαρά μου..
Κι ας μην είσαι πλέον εδώ..

Για τον Δημήτρη Μητροπάνο...



Από την Ρόζα στα Λαδάδικα
Έτσι σε γνωρίσαμε
Μαζί σου τραγουδήσαμε
Τα λόγια τα βρώμικα
Πέταγες μες στην φωτιά
Και με μια σου ματιά
Όλα γινόντουσαν μαγικά
Πουλί στα σύννεφα να γίνεις
Να χορεύεις ζεμπέκικο
Χορό μαγικό
Όπως μας έμαθες
Όπως εσύ ήξερες
Το μικρόφωνο και μια φωνή
Ανάσα δυνατή
Μάτια καθηλωμένα
Χέρια ενωμένα
Δάσκαλε...

Έρχονται στιγμές











Κι έρχονται στιγμές σαν κι αυτή. Που ρίχνεις το κεφάλι στο μαξιλάρι και τα δάκρυα τρέχουν  τόσο γρήγορα που χάνεσαι ανάμεσα τους και τα πίνεις και είναι πικρά. Νιώθεις το κορμί σου να τρέμει και τα έχεις χαμένα. Δεν ξέρεις πως να σωθείς από αυτό το πόνο. Από το πόνο που νιώθεις όταν σου λείπει κάποιος. Και συνεχίζεις να τρέμεις, κλείνεις τα μάτια και βαριανασαίνεις. Αγκαλιάζεις το μαξιλάρι σφικτά και φωνάζεις να σε ακούσει κάποιος για να σε βοηθήσει. Δεν έρχεται κανείς κι εσύ νιώθεις πιο μόνος. Νιώθεις ένα μικρό πλάσμα σε μια

Σαν λευκό καράβι

Ιουλία Τζίβα












Βλέπω της πόλης την πικρή λέξη
το τρένο με έφερε δω
λαχανιασμένη από ταξίδι σε ταξίδι
από ποίημά σε ποίημά
Αγαπώ ποθώ και χάνω
Λες και μια στιγμή έγινε ο χρόνος
Λες και όλος ο κόσμος
φεύγει από τα χέρια μου
Ότι έχω είναι η χαρά
πανέμορφων χρόνων
Ότι έχω είναι η καρδιά
η οποία χτυπάει δυνατά
Ότι έχω είναι τα νιάτα μου
τα οποία κρύβω καλά

Στιγμές

Ιουλία Τζίβα











Είναι στιγμές που περίμενα
να βγω έξω σαν παιδί,
σε ένα γρασίδι με κόκκινες
σταγόνες από τα όνειρα της
νιότης μου,θυμάμαι...
Είναι στιγμές που θέλω να
πω ναι στην ζωή,
ακόμα και όταν δεν γελάω,
μιλάω...