Έρχονται στιγμές











Κι έρχονται στιγμές σαν κι αυτή. Που ρίχνεις το κεφάλι στο μαξιλάρι και τα δάκρυα τρέχουν  τόσο γρήγορα που χάνεσαι ανάμεσα τους και τα πίνεις και είναι πικρά. Νιώθεις το κορμί σου να τρέμει και τα έχεις χαμένα. Δεν ξέρεις πως να σωθείς από αυτό το πόνο. Από το πόνο που νιώθεις όταν σου λείπει κάποιος. Και συνεχίζεις να τρέμεις, κλείνεις τα μάτια και βαριανασαίνεις. Αγκαλιάζεις το μαξιλάρι σφικτά και φωνάζεις να σε ακούσει κάποιος για να σε βοηθήσει. Δεν έρχεται κανείς κι εσύ νιώθεις πιο μόνος. Νιώθεις ένα μικρό πλάσμα σε μια

Σαν λευκό καράβι

Ιουλία Τζίβα












Βλέπω της πόλης την πικρή λέξη
το τρένο με έφερε δω
λαχανιασμένη από ταξίδι σε ταξίδι
από ποίημά σε ποίημά
Αγαπώ ποθώ και χάνω
Λες και μια στιγμή έγινε ο χρόνος
Λες και όλος ο κόσμος
φεύγει από τα χέρια μου
Ότι έχω είναι η χαρά
πανέμορφων χρόνων
Ότι έχω είναι η καρδιά
η οποία χτυπάει δυνατά
Ότι έχω είναι τα νιάτα μου
τα οποία κρύβω καλά

Στιγμές

Ιουλία Τζίβα











Είναι στιγμές που περίμενα
να βγω έξω σαν παιδί,
σε ένα γρασίδι με κόκκινες
σταγόνες από τα όνειρα της
νιότης μου,θυμάμαι...
Είναι στιγμές που θέλω να
πω ναι στην ζωή,
ακόμα και όταν δεν γελάω,
μιλάω...