Ιουλία Τζίβα
Βλέπω της πόλης την πικρή λέξη
Βλέπω της πόλης την πικρή λέξη
το τρένο με έφερε δω
λαχανιασμένη από ταξίδι σε ταξίδι
από ποίημά σε ποίημά
Αγαπώ ποθώ και χάνω
Λες και μια στιγμή έγινε ο χρόνος
Λες και όλος ο κόσμος
φεύγει από τα χέρια μου
Ότι έχω είναι η χαρά
πανέμορφων χρόνων
Ότι έχω είναι η καρδιά
η οποία χτυπάει δυνατά
Ότι έχω είναι τα νιάτα μου
τα οποία κρύβω καλά
πως στην αλήθεια ξέρω να ζω
Ήρθε το φθινόπωρο
Φεύγουν τα πουλιά
Περπατώ σε άδειες παραλίες
Τα όνειρα μου ξεσκονίζω
Έγινα αέρας
Έγινα νερό
Σαν λευκό καράβι
Σε άγνωστη μέρα πλέω
